خانه ویلایی آبشار
معمار : Frank Lloyd Wright
موقعیت بنا: Pennsylvania-USA
خانه ویلایی آبشار
در میان تمامی پروژه هایی که توسط فرانک لوید رایت طراحی و ساخته شده اند اصلی مهم ثابت مانده است و آن توجه به ارزشهای انسانی می باشد. از ساده ترین ساختمان های مسکونی گرفته تا بناهای عظیم شهری ,از کارخانه گرفته تا کلیسا, هر جا که مخاطبی با ساختمان رایت رابطه برقرار کرده ,خود را در مرکزیت بنا و مهم ترین جزء آن دریافته است. همچنین توجه و نگاه وی به طبیعت قابلیت های منحصر به فردی را در پروژه هایش به وجود آورده است. ایجاد حداکثر رابطه میان مخاطب و طبیعت اطراف ,احترام به سایت و استفاده از متریال های بومی و سنتی از نکات بارز در تمامی پروژههای وی هستند. رایت بر این باور بود که ارتباط تنگاتنگ انسان با طبیعت تأثیر شگرف و عمیقی بر روح و روان و حتی فیزیک وی خواهد داشت, از این رو معماری وی, معماری ارگانیک خوانده شد.
فرانک لوید رایت خانه آبشار را در سن 67 سالگی برای شخصی به نام «ادگار کافمن» طراحی کرد. سایت پروژه از ویژگیهای جذاب و منحصر به فردی برخوردار بود. جنگل و انبوه درختان ,علفزار، توپوگرافی زمین و از همه مهم تر آبشار ,قابلیت های شگفت انگیزی را در طراحی پروژه به وجود آورده اند. کافمن از معمار خواسته بود خانه را به نحوی طراحی کند که دید مناسبی به آبشار داشته باشد اما رایت از این درخواست نیز فراتر رفت و خانه را بر روی آبشار بنا نمود تا آبشار را جزوی از زندگی روزانه ساکنین سازد.
تراس های بتنی که در میان درختان جنگل به هر سو کشیده شده اند, همچون صفحات معلقی به چشم می آیند که بر روی یکدیگر قرار گرفته و گویی درصدد فراهم آوردن بستری جهت گفتگوی میان ساکنین خانه و طبیعت می باشند .عناصر عمودی خانه از سنگها و صخره ها و عناصر افقی از بتن ساخته شده اند. داخل خانه بیشتر تداعی گر غاری طبیعی و مبلمان شده است تا خانه ای متعارف.
دیوارهای سنگی وکف هایی که با سنگها و صخره های صاف و پرداخت شده پوشانده شده اند، در واقع تلاشی در جهت پیوند پروژه با زمین و احترام به سایت و بستر آن به شمار می روند. پوشش کف و دیوارها، مبلمان خانه و پلکان معلقی که از حفره های نورانی در اتاق نشیمن به طرف آبشار فرود می آید ,همه و همه سعی در از میان بردن مرز میان درون و برون دارند. پلکان ذکر شده هیچ نقش عملکردی ندارد جز آنکه مخاطب را برای تماسی گذرا با سطح آب روان به پائین هدایت میکند. بخش اصلی خانه دارای چهار اتاق خواب می باشد که در دو طبقه ساماندهی شده اند. همچنین در تراز پائین تر از اتاقهای خواب, نشیمنی وسیع همراه با آشپزخانه و تراس های کشیده و بیرون زده و استخری الحاقی جانمایی شده است. نقش شومینه در این بنا نیز همچون سایر خانه های رایت فراتر از عنصری گرمایشی بوده و به مثابه عنصری وحدت بخش در کانون توجه و قلب بنا مستقر شده است. قسمت اقامت مهمان که متشکل از چهار گاراژ اتومبیل ,دو اتاق خدمتکار و سوئیت مهمان است, دو سال بعد توسط رایت طراحی و اجرا شده است. در فاصله میان بنای اصلی و این قسمت مسیر سرپوشیده ای وجود دارد که با فرمی مارپیچ و پله پله با پاگردهای نیم دایره ای شکل و به صورت شیبدار طراحی شده است و طبقات اصلی خانه را به بخش مهمان متصل می کند. ساختمان با ارتفاعی به بلندای ۱۸ فوت به نظر میرسد که تنها از یک جهت با زمین درگیر و بر فراز آبشار – جزئی از طبیعت سایت که پروژه نام خود را از آن گرفته است – معلق است و پاسخی منحصر به فرد به دغدغه همیشگی رایت برای پیوند پروژه هایش و طبیعت پیرامون آنهاست. مهندسان بسیاری از جمله پسر خوانده رایت بر روی سازه پروژه کار کرده و محاسبات بسیاری انجام داده اند تا آنچه ورای تصور همگان از بتن مسلح بوده است, همچون شاهکاری بدیع به نمایش گذارده شود.
خانه ویلایی آبشار
خانه ویلایی آبشار
خانه ویلایی آبشار