خانه ویلایی اشریک

خانه ویلایی اشریک

معمار : Louis Kahn

موقعیت بنا : Pennsylvania-USA

 

«لوئی کان» در سال ۱۹۰۱ در کشور استونی که در آن زمان جزوی از اتحاد جماهیر شوروی بود متولد شد. وی در سال ۱۹۰۵ به همراه خانواده اش به آمریکا مهاجرت نمود. او در یکی از معتبرترین دانشگاه های معماری آن زمان به سبک آموزش بوزار تحصیل کرده و سالهای زیادی را در دانشگاه ییل و پنسیلوانیا تدریس نمود, معماران بزرگی همچون رنزو پیانو در دفتر معماری وی به طراحی پرداختند. هر چند که وی از یکسو تحت تاثیر مکتب بوزار و از سوی دیگر تحت تأثیر اصول معماری مدرن و شخص لوکوربوزیه بوده است اما آگاهی و گرایشات وی به اصول معماری مشرق زمین و همچنین معماری کلاسیک آثار وی را از سایر معماران آن دوران متمایز میسازد. لویی کان در طول دوران فعالیتش بیش از بیست خانه مسکونی طراحی نمود که از این میان تنها تعداد نه خانه به اجرا درآمد. این خانه ها نیز همچون دیگر آثار او بازتاب اندیشه های جدید و متفاوت وی در دوران افول معماری مدرن میباشند. پیداست که در طراحی این خانه ها هرگز خانه به مثابه ماشینی برای زندگی نبوده است در میان آثار مسکونی لویی کان خانه اشریک ترکیبی است هنرمندانه از نظم نور و هندسه . در این بنا تمامی اصول و اندیشه های معمارانه لویی کان تبلور یافته است. احساسی از وحدت و یکپارچگی در کل بنا که حجمی ساده و مکعب شکل دارد جاری است و حکایت از اولویت حس فضا بر فرم و عناصر فضا در نزد معمار دارد. استفاده از چوب در ترکیب با بتن هماهنگی بنا را با طبیعت سبز پیرامونش دو چندان نموده است ،نظم مهمترین شاخصه آثار لویی کان در این بنا با تقارن و سادگی آمیخته شده و هیچ عنصری بی هدف و خارج از انسجام کلی بنا به آن الحاق نمی شود گویی معمار بنا را از درون مکعبی صلب حجاری نموده است حجم مکعبی بنا ,در پلان توسط دو عقب نشینی که ورودی های بنا را تعریف میکنند به دو مستطیل تفکیک میشود که تنها توسط پلکانی چوبی از یکدیگر جدا شده اند.

در طبقه همکف ,یکی از این دو مستطیل نشیمن اصلی را شامل می شود در طبقه دوم این واحد که ارتفاع آن به اندازه دو طبقه بوده و در دیگری پیش فضای ورودی, آشپزخانه ,غذا خوری و اتاق رختشویخانه قرار دارند که دیوارهای جداکننده این فضاها بسیار کم عرض می.باشد.در طبقه دوم این واحد دوبلکس اتاق خواب بزرگی قرار دارد که به فضای نشیمن نیز دید داشته و در مجاورت آن فضاهای متنوعی نظیر کتابخانه، فضای مطالعه، اتاقی تعویض لباس، سرویس بهداشتی و نشیمن شومینه قرار دارند.

کان معتقد بود که می بایست ارتباط فضایی مناسبی میان نشیمن و آشپزخانه وجود داشته باشد و اتاق خواب را نیز همواره به مثابه خانه ای کوچک و نیمه مستقل در دل خانه اصلی میدانست در معماری لویی کان ,استفاده از نور طبیعی همواره عاملی تأثیر گذار بوده است. در این بنا نمای قسمتهای خدماتی کاملاً صلب بوده و پنجره های وسیع چوبی، نشیمن و غذاخوری را به فضای سبز پیرامون بنا پیوند میدهند.

بر خلاف جداره رو به باغ, نمای سمت ورودی اصلی نامتقارن بوده و نسبت بازشوها نیز در آن کمتر می باشد. هر چند نماهای جانبی نیز متقارن طراحی شده اند، بازشوهای کوچکتری در آنها تعبیه شده است و هواکش دو شومینه در نماهای جانبی به عناصری عمودی در نما تبدیل شده اند که در مرکز پنجره هایی کشیده قرار گرفته اند.

لویی کان در بسیاری از بناهای خود از آجر به عنوان مصالح اصلی بنا و نماهای خارجی استفاده نموده و آن را به شاخصه ای از سبک معماری خود تبدیل نموده است اما در این بنا مصالح به کار رفته در نماهای خارجی بتن و چوب بوده و در فضاهای داخلی نیز کف، پلکان ,پنجره ها و تمامی دکوراسیون داخلی چوبی می باشند.

لویی کان پروژه های بسیار موفقی را در کشورهای آسیایی نظیر هند پاکستان و بنگلادش طراحی و اجرا نمود و دو بار نیز به ایران سفر نموده و پروژه هایی را نیز در ایران طراحی نمود که هرگز به طور کامل به اجرا در نیامدند. وی در سال ١٩٧٤ پس از بازگشت از هندوستان بر اثر سکته قلبی در ایستگاه راه آهن پنسیلوانیا در گذشت.

 

طراحی ویلا