خانه ویلایی مایرا

خانه ویلایی مایرا

معمار: Alvar Aalto

موقعیت پروژه: Noormarkku-Finland

 

 

 

 

 

اوایل سال ۱۹۳۸ میلادی, زمانی که خانه آبشاراثرفرانک لوید رایت تازه شهرت یافته بود, آلوار آلتو برای ساخت مجدد ویلا مایرا از آن الهام گرفت. حتی گفته میشود آلتو پس از آشنایی با پروژه رایت از مشتریان خود خواست که ویلا را بر روی نهری که از اراضی آنها می گذشت بنا کنند. تأثیر خانه آبشار بر پروژه آلتو در اجزایی مانند تراس های جسورانه و طبقه زیرزمین که در معماری آن از فرم مواج نهر و صخره ها الهام گرفته شده کاملا آشکار است.

در سال ۱۸۷۷ پدربزرگ مایرا خانه ای چوبی در آن منطقه ساخت, بعدها پدر مایرا خانه دیگری به سبک آرت نوو در آن اراضی ساخت که هر دو خانه نمونه های ارزشمندی در زمان خود بودند. ویلای جدید نیز که به عنوان خانه تابستانی مورد استفاده قرار میگرفت، نگاه جدید مالکان اش را به زندگی مدرن نشان میداد. آلتو در اواخر سال ۱۹۳۷ با هدف گسترش و بازسازی بناهای موجود شروع به کار کرد و کارفرمایانش به وی آزادی کامل دادند. پیشنهاد اولیه آلتو خانه ای روستایی به سبک و سیاق خانه های بومی آن منطقه بود اما مالکین بنای مدرن تری میخواستند که با زندگی آن دوره هم خوانی داشته باشد.

در اوایل بهار ۱۹۳۸ مالکین طرح آلتو را که با فرمی L شکل فضاهای زندگی را در خود جای می داد تصویب کردند و به این ترتیب اجرای طرح در تابستان آغاز شد. با این وجود آلتو همچنان از طرح خانه کاملا راضی نبود و بعد از اتمام کار پی ریزی ساختمان ایده جدیدی را مطرح کرد و مشتریان خود را متقاعد ساخت تا بنایی از بن متفاوت بسازند.

فرم L شکل بنا که به واسطه آن فضای نیمه خصوصی در مرکز سایت حاصل گردیده و استخری در میان آن قرار داشت تغییری نکرد اما سطح زیرزمین کاهش یافت ,ورودی اصلی از محل دور افتاده و غریب خود به ضلع اصلی منتقل شد و در مکانی بسیار واضح و مشخص در مقابل سالن غذا خوری نمودار گردید.

استودیو نیز دوباره جانمایی شد و فضاهای متعدد پذیرایی در مساحتی معادل با ٤٠ متر مربع جانمایی شدند گالری هنر نیز جای خود را به حمام سونای فنلاندی داد که در مقابل دیوار L شکل سنگی جای گرفت.

تنها مشکل مالکین با طرح جدید ,نبود کتابخانهای جداگانه بود که بتوانند از آن به عنوان دفتر کار خود نیز استفاده کنند. آلتو در جواب به این خواسته, اتاق کوچکی که با قفسه های متحرک جدا شده بود پیشنهاد کرد. قفسه ها با پیشنهاد وی با اشیاء کلکسیون هنری مالکین پر شدند و فاصله میان قفسه ها و سقف با سطح شفاف و مواجی پوشانده شد.

پلان جدید بسیار متراکم طراحی شده است از این رو فضاها انسجام مناسبی با یکدیگر دارند. ورودی اصلی در نما توسط سقفی چوبی با فرمی ارگانیک تعریف شده است. ترکیب احجام با فرمهای منحنی شکل نظیر فرمی که در این بنا با ارتفاع دو طبقه در سمت حیاط دیده میشود از جمله شاخصه های آثار آلتو می باشد. فضای ورودی در داخل به لابی کوچکی باز میشود که خود به هال دیگری که چهار پله از سطح اصلی بالاتر است راه دارد.

در جهت تعدیل و کنترل دید به سالن غذاخوری که در محور ورودی اصلی قرار گرفته است, صفحات نامتقارنی از تیرهای چوبی و دیوارهایی کوتاه در ترکیب با هم فضایی غیر رسمی را میان اتاق نشیمن و غذا خوری تعریف میکنند.

 زاویه دیوار در جهت مخالف و به سمت شومینه ای گچ اندود مایل است که به عنوان نقطه کانونی نشیمن اصلی مکان یابی شده است. آلتو همواره در جهت پرهیز از تکرار ریتم های مصنوعی در سازه تلاش می کرد. در این پروژه وی نه تنها ابعاد شبکه سازه را در هر دو جهت متفاوت و متنوع ساخت بلکه تعداد تیرهای ستونی مدور را در برخی نقاط دو برابر و در قسمتهایی سه برابر کرد و آن ها را با باریکه هایی از چوب پوشانید .استفاده ماهرانه آلتو از چوب، سنگ و آجر در داخل و خارج بنا و همچنین حضور کاشیهای آبی رنگ در نما امری است که در بسیاری از آثار او مشاهده میشود.

 

 

 

 

 

طراحی ویلا