پنت هاوس در خیابان بیکمن

پنت هاوس در خیابان بیکمن

 

 

 

 

 

معمار: Paul Rudolph

موقعیت بنا: New York -USA

 

پل ماروین رودولف در سال ۱۹۱۸ در ایالت کنتاکی در آمریکا متولد شد. وی ابتدا در دانشگاه پلی تکنیک آلاباما و سپس در دانشگاه هاروارد نزد اساتیدی چون والتر گروپیوس معماری را آموخت. وی پس از اتمام تحصیل در سال ١٩٤٧ دفاتر شخصی خود را در نیوهاون، نیویورک و بوستون تأسیس نمود و ظرف مدت کوتاهی، تعداد زیادی پروژه را در آمریکا، آفریقا، اروپا و حتی آسیا طراحی نمود و از سال ۱۹۵۸ تا ١٩٦٥ به عنوان رئیس دانشکده معماری دانشگاه ییل مشغول به کار بود.

 وی معماری پرکار و خستگی ناپذیر بوده و تعداد، تنوع و پراکندگی جغرافیایی آثار او بسیار چشمگیر است به نحوی که هنگامی که وی در سال ۱۹۹۷ و در سن ۷۹ سالگی در شهر نیویورک از دنیا رفت دفتر وی تا چندین سال مشغول اتمام اجرای طراحی های وی در سرتاسر دنیا بود.

نام پل رودولف پیوندی ناگسستنی با میروتالیسم و تندیس گرایی در معماری دارد. شاهکارهای او شاخص ترین نمادهای معماری بروتالیستی میباشند که در آنها اغراق بیش از حد در مقیاس و ارتفاع ساختمان, آشکار ساختن عناصر بنا نظیر پله و عناصر سازه ای ,اصرار بر استفاده از مصالح مدرن و آشکار ساختن خشونت مواد ساختمانی یا خشن نمودن عمدی آنها اصولی اساسی می باشند .هر چند که بسیاری «لوکوربوزیه» را آغازگر این گرایش از معماری مدرن میدانند اما آثار رودولف، به ویژه ساختمان دانشکده هنر و معماری دانشگاه ییل نقش به سزایی در شکل گیری مکتب بروتالیسم در آمریکا داشته اند.

 یکی از مهمترین آثار او آپارتمانی است که وی آن را برای سکونت خود در نیویورک بازسازی نمود. در سال ۱۹۶۰ رودولف به نیویورک مهاجرت نموده و طبقه چهارم آپارتمانی قدیمی را اجاره نمود. در سال ۱۹۷۶ وی توانست تمامی آپارتمان را خریداری کند. او سه طبقه اول بنا را اجاره داده و مشغول طراحی و بازسازی طبقه آخر بنا برای اقامت خود گردید. در طرح بازسازی این بنا وی طبقات چهارم و پنجم آپارتمان را در هم ادغام نموده و یک واحد مجلل متشکل از چهار نیم طبقه را طراحی نمود که بارزترین ویژگی آن نقش ارتباطات عمودی در چگونگی حل سلسله مراتب عملکردی خانه می باشد.

 

هر چند که این بنا از چهار نیم طبقه اصلی تشکیل شده است اما چنانچه در مقاطع پیچیده آن مشاهده میشود .در این بنا نیز همچون ساختمان دانشکده بیل هر نیم طبقه به چندین سطح مجزا تفکیک شده است و بدین ترتیب تمامی فضاهای اصلی این واحد مسکونی در هم تنیده شده و توسط اختلاف سطح از یکدیگر تفکیک شده اند.

در نخستین نیم طبقه ,بیشتر سطح به پله ها اختصاص یافته و به جز ورودی و فضاهای خدماتی هیچ فضای عملکردی دیگری در این تراز وجود ندارد. در نیم طبقه دوم نشیمن اصلی خانواده که دیواره های پیرامون آن را قفسه های کتابخانه پوشانده اند و نشیمن مهمان در دو سطح جداگانه قرار دارند. در سومین نیم طبقه نیز سوئیت مهمان آشپزخانه و غذاخوری مکان یابی شده اند که ارتباط بصری میان نشیمن و غذاخوری توسط وید اصلی حفظ شده است همچنین این وید که شاخص ترین فضای خانه میباشد خصوصی ترین و بالاترین تراز شامل اتاق خواب اصلی را به دیگر فضاهای واقع در ترازهای پایین تر متصل ساخته و علاوه بر وسیع جلوه دادن فضاهای داخلی نور طبیعی را از سقف طبقه آخر به دیگر طبقات رهنمون میسازد.

 در این بنا اثری از رنگ نبوده و مبلمان و سطوح دیواره ها تنها به رنگهای سفید و خاکستری میباشند بدین ترتیب نور به عنوان اصلی ترین عنصر در فضاهای داخلی جلب توجه می کند. همچنین بر اهمیت نور توسط استفاده خلاقانه از مصالحی پلکسی گلس اینه و سطوح صیقلی فولادی که نور را به شدت منعکس میکنند تأکید شده است. شاخصه های دیگر این بنا پنجره هایی وسیع مصالحی متفاوت, تراسهایی سبز در سطوح مختلف و قابهایی از سازه های فولادی آشکار در نمای اصلی میباشند که تراسها را به یکدیگر و به بنا پیوند می زنند. در این نما دو طبقه آخر، متفاوت از سایر طبقات و در تضاد با ساختمانهای مجاور، ماهیت مدرن خانه را به نمایش می گذارند.

 

 

طراحی ویلا