نام معمار: Ludwig Mies van der Rohe
موقعیت بنا: Brno-Czech Republic
در اواخر دهه سی میلادی , «میس وندر روهه» در اروپا در اوج دوران فعالیت حرفه ای خود بود.او به تازگی طراحی مجتمع مسکونی در کوی معروف «وایسنهوف» در اشتوتگارت را به پایان برده و مشغول کار بر روی پاویون مشهور آلمان جهت نمایشگاه بین المللی در بارسلونا بود.در سال ۱۹۲۷ « فریتیز تاگندات»,برای طراحی ویلای شخصی خود و همسرش در جمهوری چک به میس وندر روهه مراجعه نمود.سایت مورد نظر در کنار تپه ای با شیب ملایم و چشم اندازی فوق العاده بر فراز شهر قرار داشت.
میس وندر روهه در مورد پیدا کردن نیروی کار مناسب در آن منطقه که بتوانند خواسته های وی را برآورده سازند بسیار موردد بود ولی پس از سفر و بازدید از سایت نه تنها نگرانی اش مرتفع گردید بلکه موقعیت سایت به نظرش مناسب آمد. بدین ترتیب در دسامبر ۱۹۲۷ طراحی بنا آغاز و در پایان سال ۱۹۳۰ عملیات اجرای ساختمان به اتمام رسیده و خانه به کارفرما تحویل داده شد. خانه بر روی شیب تپه ساخته شده است و از دسترسی سواره در تراز بالای تپه تنها بخشی از بنا قابل مشاهده است.
ساختمان به دو حجم تقسیم می شود, یکی از آن ها شامل فضای خدماتی و گاراژ است, دیگری درب جلویی و ترازی که اتاق های خواب در آن قرار دارند را شامل می شود و در بین این دو قسمت فضای بازی طراحی شده است که به شهر دید دارد. پانل شیشه ای نیمه استوانه ای شکل که از جمله شاخصه های این بنا محسوب می شود در بیرون بنا ورودی را تعریف می کند و در داخل به واسطه شفافیتش راهرو و هال ورودی را روشن می سازد. انتهای راهرو و نحوه ی جانمایی اتاق ها از الگوی سنتی واضحی پیروی می کند که در آن اتاق ها رو به جنوب جانمایی شده و به تراسی رو به باغ دسترسی دارند. در پایین ترین سطح خانه فضایی به وسعت ۷۰۰ متر مربع با ابعاد ۱۵ در ۲۴ طراحی شده است. مکان یابی و ابعاد پنجره ها به نحوی است که هیچ انقطاعی میان فضای درون و بیرون محسوس نبوده و بدین ترتیب حداکثر استفاده از دید و منظر پیرامون سایت ممکن گردیده است.
چگونگی تفکیک فضای درون و بیرون از دغدغه های همیشگی میس وندر روهه بوده و در اغلب آثار او جزییات فرم پنجره ها و در های کشویی با دقت بسیار و توسط خود او طراحی شده اند. در طبقه همکف پارتیشن نیم دایره ای فضا های نشیمن مهمان,محدوده غذا خوری , دفتر کار و فضای مطالعه را به نحوی از یکدیگر جدا ساخته که این تفکیک به سیالیت فضا ها خدشه ای وارد ننماید. این تمهید بیانگر اندیشه های میس وندر روهه در قالب تئوری پلان آزاد می باشد.مصالح به کار رفته در داخل بنا بسیار ساده و عالی انتخاب شده اند.چوب ,سنگ,پرده های ابریشم و قالیچه های پشمی همگی در هماهنگی کامل با یکدیگر سازمان دهی شده اند. از آن جا که میس وندر روهه فارغ التحصیل رشته طراحی صنعتی است در آثار او همواره طراحی مبلمان و دکوراسیون همان قدر حائز اهمیت بوده است که طراحی خود بنا. تمامی جزییات لوکس این خانه نظیر دستگیره های در,اتصالات فلزی ,میز ها,صندلی های راحتی,همه و همه را وی شخصا و با دقت و وسواس بسیار طراحی کرده است. طبقه پایین شامل فضا های انبار و پیشرفته ترین تجهیزات آن زمان نظیر گرمایش مرکزی ,هواساز و سیستم الکترونیکی کنترل پنجره ها می باشد.
در سال ۱۹۳۳ مدرسه معماری باوهاس که تحت مدیریت میس وندر روهه اداره می شد توسط نازی ها تعطیل شد. خانواده تاگندهات یهودی بودند و کشورشان را که تحت اشغال هیتلر در آمده بود به مقصد ونزوئلا ترک کردند. این خانه ابتدا توسط گشتاپو اشغال و غارت شد, سپس مدتی از آن به عنوان مدرسه رقص استفاده شد و پس از آن به بیمارستان کودکان تغییر کاربری داده شد و سرانجام در سال ۱۹۴۴انفجار بمبی در حیاط آن آسیب زیادی به خانه وارد کرد. در سال ۱۹۶۰ گریت تاگندهات برای پس گرفتن املاک همسرش به آلمان بازگشت. به وی پیشنهاد داده شد که خانه را به دولت هدیه کند که به بهترین شکل تعمیر و بازسازی شود. هم اکنون این بنا با اهمیت ترین بنای میس وندر روهه در اروپا محسوب می شود و از آن به عنوان موزه و گالری بازدید می شود.